Historiek

Het Belgisch comité van ICOMOS werd opgericht in 1965, onder impuls van professor Raymond LEMAIRE, mede-auteur van het Charter van Venetië en één van de oprichters van ICOMOS International. In 1988 werden twee afdelingen opgericht: het Franstalige ICOMOS Wallonie-Bruxelles en het Nederlandstalige ICOMOS Vlaanderen-Brussel. In september 1995 werd het Belgisch comité een feitelijke vereniging bestaande uit twee vzw’s: ICOMOS Wallonie-Bruxelles (gesticht in 1995) en ICOMOS Vlaanderen-Brussel (gesticht in 1992).

Sinds zijn oprichting heeft het Belgisch comité zich actief geprofileerd op internationaal niveau. Het heeft deelgenomen aan de organisatie van drie opeenvolgende colloquia te Brussel over steenverwering (1966, 1967 en 1968) en aan het colloquium over het “Documentatiecentrum van ICOMOS” (1966) dat navolging kreeg in de feitelijke oprichting van het documentatiecentrum te Parijs. Enkele leden richtten wetenschappelijke comités op: “Gesteenten” (René SNEYERS), “Historische tuinen en culturele landschappen” (René PECHERE), “Cultureel Toerisme” (Arthur HAULOT), “Economie en erfgoed” (Christian OST), “ISCARSAH” (Koen VAN BALEN). Het Belgisch comité heeft eveneens een financiële bijdrage geleverd aan het octrooi van de prijs Gazzola, een eerste maal uitgereikt aan Jean Trouvelot in 1981. Tenslotte zal in 1967 het gespecialiseerde tijdschrift van ICOMOS “Monumentum” het daglicht zien, en dit dankzij financiële bijdragen van ICOMOS en het Ministerie van Cultuur van België. Zowel het directiecomité als de redactie van dit tijdschrift waren grotendeels Belgisch.

Raymond Lemaire bleef voorzitter van het comité tot 1978, het jaar waarin twee verschillende afdelingen werden opgericht; het Franstalige ICOMOS Wallonie-Bruxelles en het Nederlandstalige Vlaanderen-Brussel. Andries VAN DEN ABEELE nam het voorzitterschap over tot 1 september 1995, wanneer het Belgisch comité de relatie tussen de twee afdelingen verzegeld met een overeenkomst, deze wordt geactualiseerd in 2006.

Sinds september 1995 is het Belgisch comité een feitelijke vereniging bestaande uit twee vzw’s: ICOMOS Vlaanderen-Brussel (gesticht in 1992) en ICOMOS Wallonie-Bruxelles (gesticht in 1995) . Het Belgisch comité wordt beheerd door een federaal bestuur, bestaande uit achttien leden, negen verkozen leden van elke afdeling. Elke drie jaar, gelijklopend met de verkiezingen van ICOMOS International, wordt het voorzitterschap van het Belgisch comité afwisselend verzekerd door de voorzitter van één van de twee afdelingen, de andere neemt het vice-voorzitterschap waar.

Kort na de oprichting van het Belgisch comité nam Marie-Jeanne GEERTS, toen secretaris van Raymond Lemaire in het “Centre d’études pour la conservation du patrimoine architectural et urbain” (heden “Raymond Lemaire Internationaal Centrum voor Conservatie” of RLICC), tot 1995 het secretariaat op zich. Ze onderhield ook de banden tussen het comité en het internationaal secretariaat. Hierna werd het federaal secretariaat tot 2003 verzorgd door de Koning Boudewijnstichting. Sindsdien wordt die taak uitgevoerd door de afdeling die het voorzitterschap verzekert. Een gemeenschappelijk elektronisch adres is toegankelijk voor alle leden van het federale bestuur.

Voorzitters van het Belgisch comité sinds 1995:

Michel VAN DER MEERSCHEN, voorzitter van ICOMOS Wallonie-Bruxelles (1995-1999) ;
Miek GOOSSENS, voorzitter van ICOMOS Vlaanderen-Brussel (1999-2002) ;
Brigitte LIBOIS, voorzitter van ICOMOS Wallonie-Bruxelles (2002-2005) ;
Miek GOOSSENS, voorzitter van ICOMOS Vlaanderen-Brussel (2005-2008) ;
Stéphane DEMETER, voorzitter van ICOMOS Wallonie-Bruxelles (2008-2011);
Miek GOOSSENS, voorzitter van ICOMOS Vlaanderen-Brussel (2011-2014);
Teresa PATRICIO, voorzitter van ICOMOS Wallonie-Bruxelles (2014-2017);
Bénédicte SELFSLAGH, voorzitter van ICOMOS Vlaanderen-Brussel (2017-2020);
Jean-Sébastien MISSON, voorzitter van ICOMOS Wallonie-Bruxelles (2020-2023);
Eva ROELS, voorzitter van ICOMOS Vlaanderen-Brussel (2023-2026).